Pseudonim: Fuya
Waga: 57 kilogramów
Wzrost: 177 centymetrów
Miejsce zamieszkania: kawalerka w centrum miasta
Grupa: Personel
Ranga: nauczyciel języka japońskiego | wf'ista jak potrzeba
Wygląd: Szczerze to trudno powiedzieć coś ciekawego o wyglądzie tego młodzie.. eh. Jego młodzieńcze rysy twarzy oraz drobna budowa sprawia, że sam w sobie wygląda na maksymalnie siedemnaście lat, czyli o dziesięć mniej niż jest naprawdę. Japoński paradoks? Może, ale to chyba w chinach długo żyją. Sto siedemdziesiąt siedem centymetrów wzrostu nie jest słabym wynikiem, wręcz przeciwnie, to prawie osiemdziesiątka, ale jego trochę wątła budowa sprawia, że z daleka wygląda jakby nie jadł, nie pił, nie spał. Przy bliższej obserwacji dopiero widzimy godziny przepracowane na siłowni czy na boisku sportowym. Nie ma mowy o kulturystyce, ale wyraźny zarys mięśni, głównie nóg i brzucha, czyni go wysportowanym Japończykiem, szczupłym oraz smukłym, ale przy tym sprawnym. Pięćdziesiąt siedem kilo w grubym zawahaniu widać doskonale, tłuszczu raczej próżno szukać. Mimo, że już od początku studiów planował przefarbować włosy to nadal na jego głowie rosną długie, kruczoczarne kudły, pod światło może kasztanowe, zależy od perspektywy. Opadają mu zazwyczaj na czoło, ale czasami zaczesuje je na boki. Oczy lekko skośne, ciemnobrązowe, więc kontrastu na linii włosy-oczy brak. Może to i dobrze. Nad nimi rosną cienkie brwi i długie rzęsy. Cała twarz daje nam efekt dość uroczego chłopaka, który dopiero zaczyna przygodę w liceum. Dopełnienie stanowią wystające kości policzkowe oraz wąskie usta. Do osłów nie należy, uszy ma nawet małe i przylegające. Zazwyczaj chodzi po korytarzu z łagodnym wyrazem, lekki uśmiech i przymrużone oczy, dzięki czemu można go wziąć za przyjaznego człowieka, którym w gruncie rzeczy jest. Co do ubioru - prosty, ale ładny i modny.. w sensie on tak uważa. Biała koszula z rozpiętym guzikiem pod brodą, lekko niechlujnie włożona do czarnych spodni, bez paska. Stopy ogrzewa czarnymi trampkami i stopkami, bo nienawidzi skarpet. Dwadzieścia siedem lat czystego nastolatka.
Charakter: Imię Juda brzmi troszkę damsko, niepoważnie, ale skrywa za sobą bardzo skomplikowanego człowieka. Wystarczy dodać jedną literkę 's' aby powstał nam Judas, czyli jednowyrazowy opis jego życia za dawnych lat. Nie stoi za tym piękna historia, rozbudowana opowieść, a coś, co spotkało zapewne niejednego obywatela i Japonii i całego świata. Jednak, trzeba opisać go takiego jakim jest teraz. Doby ciężkiej harówy na siłowni, przy książkach i w pracy mocno ukształtowało chłopaka, ustabilizowało jego grunt, a także otworzyło oczy. Persona uśmiechnięta, pełna radości oraz spokoju, która na samego siebie patrzy jak na kogoś, co dopiero się narodził. Z pokorą przyjmuje nauki jakie daje mu życie, nigdy nie potrafił się nad sobą użalać, nigdy nie biadolił "jak to mi źle", bo nie potrafił, a co smutniejsze - nie miał komu. Wychowany przez jakieś tam pokojówki zastopowało jego rozwój w sferze uczuciowej, nie wykształciło w nim odpowiednich emocji, zachowań, które powinny się objawiać w takich, jak i innych sytuacjach. Dla przykładu: nie odczuwa smutku czy żalu gdy dostaje list powiadamiający go o śmiertelnym wypadku rodziców, nie czuje złości gdy dowiaduje się, że nie dostał grosza spadku. Czuje wtedy jakby pustkę, brak i zakłopotanie, bo nie wie co naprawdę powinien robić w takich chwilach. Zazwyczaj udaje, ale naturalnym biegiem rzeczy - jego umysł sam wyodrębnia poszczególne zachowania i wrzuca je do osobnych worków. W skrócie? Powoli kształtuje uczucia na podstawie innych ludzi, obrazów które widział itp. Jedynym uczuciem, które wyrobił w pełni i może się nim chwalić na co dzień jest uczucie szczęścia, harmonii i carpie diem. Dopiero niedawno załatwił sobie wygodną posadkę, wcześniej musiał pracować jak wół, alby mógł kontynuować edukację, miał gdzie mieszkać i żyć. Szczerze? Lubił to. Czasami nawet za tym tęskni. Mocno zdyscyplinowany, ale w momentach, w których jego dyscyplina jest potrzebna. Zazwyczaj podchodzi do wszystkiego na luźno, z rękami w kieszeniach i głupim uśmiechem na twarzy. W kontaktach międzyludzkich jest raczej miłym człowiekiem, bardzo przyjaznym i sympatycznym, nigdy nie chciał mieć wrogów, których siłą rzeczy zdobywał, im dalej tym więcej.
Stając sam ze sobą w lustrze, widzi i kogoś, kogo szanuje, o kogo dba i chce, aby był silny, ale i słabego, niestabilnego zdrajce. Trudno jest powiedzieć o człowieku wszystko, a jakby ktoś spróbował, to pewnie przebił by Biblię pod względem ilości stron. Pokorny, skromny i przyjacielski jeleń, który jak na celowniku myśliwego, czując adrenalinę i niebezpieczeństwo, wciąż pokazuje swe piękne i pewną dominację nad jego oprawcą. Zapewne za trzydzieści lat zobaczymy jego poroże w pełnej krasie.
Historia: wychowany w bardzo bogatej rodzinie, trzeci syn właściciela firmy zajmującej się produkcją samochodów wysokiej jakości - Juda, miał lekko w życiu. Uczył się w najlepszej szkole, grał w najlepszym klubie, miał wszystko co chciał, ale... nigdy nie widział rodziców, a o ich istnieniu wiedział tylko dzięki opowieściom starszego rodzeństwa i służącej. Miał przyjaciół parę lat, ale pewnego dnia, widząc jak trują siebie i innych używkami - zawiadomił policję, przez co zostali srogo ukarani. Usłyszał jeszcze parę mocnych słów, parę gróźb, a sam przez parę dni przeżywał to bardzo mocno, chciał się nawet zabić. Tylko czemu? Bo tak go uczono? Uczono go uczciwości, postawności. Zapłacił srogo za to wychowanie. Pewnego dnia, na miesiąc przed rozpoczęciem studiów, dowiedział się o tragicznym wypadku samolotowym rodziców, a raczej ludzi, na których mówiono "ojciec pana Fuyutsuki" i "matka pana Fuyutsuki". Chwilę później oznajmiono mu zaś, że cały dorobek jego ojca i firma, którą prowadził, nie została przypisana na niego. Jedyne co otrzymał to może tysiąc dolarów, od matki, dzięki czemu mógł jakoś opłacić mieszkanie i studia. Ledwo wiążąc koniec z końcem, ukończył studia z bardzo dobrym wynikiem i załapał się do jakiejś fajnej szkółki, w której aktualnie pracuje.
Mocne strony:
‣ piłka nożna oraz bieganie na krótkie dystanse
‣ mocna głowa do alkoholu
‣ znajomość języka angielskiego, niemieckiego, francuskiego na bardzo dobrym poziomie
‣ zdrowy, bardzo rzadko choruje
Słabe strony:
‣ uzależnienie od papierosów
‣ jazda na rolkach, nartach i innych dziwactwach
‣ słabość do nagości, nie tylko damskiej
‣ słaba pamięć do nazwisk
Ciekawostki:
– Wielki fan serii Neon Genesis Evangelion, przynajmniej raz w roku ogląda wszystkie odciniki i rebuildy.
– Jego ulubionym klubem piłkarskim jest Real Madryt, ale ogląda raczej rzadko.
– Uwielbia sok bananowy, nie znosi zaś herbaty.
– zazwyczaj gubi swoje fajki, co go bardzo smuci w chwili kiedy ich potrzebuje.
– Wyparł się swojego dzieciństwa i rodziny na rzecz nowego życia.
– Zdarza mu się ubrać jedną koszule trzy dni pod rząd.
– Uwielbia wycieczki, najbardziej rowerowe czy pieszo.
– Ma pewną awersję do samolotów.
– Prawo jazdy otrzymał wieki temu, ale samochodu nie używa, woli rower czy po prostu na nogach.
– Jeśli chodzi o muzykę to, ku zaskoczeniu, słucha zazwyczaj wszystkiego co mu się spodoba.
– Nie ma ulubionej liczby, ale jego ulubionym kolorem jest zdecydowanie biały i wszelkie odmiany niebieskiego.
– Nigdy nie toczył bójki, ale to nie znaczy, że jest słabym wojownikiem
24/5/2016, 17:11
